Dit ligt zó gevoelig. Bloggen over Gaza. En toch doe ik het. Ik verzamelde al mijn onderzoekjes van de afgelopen twee jaar en maakte er één geheel van.
Wist jij dit — over Iran, over Hamas, en hun verwachting van de Mahdi?
Beelden van honger, angst en dood uit Gaza overspoelen onze schermen. Het raakt ons zo diep, en terecht. Maar terwijl de camera’s draaien, wordt één feit zorgvuldig verborgen: het grootste deel van dit lijden is geen toevallig gevolg van oorlog – het is gepland, georkestreerd en uitgebuit. Niet door Israël. Maar door Hamas.
Wie Gaza werkelijk bestuurt
Sinds 2007 is de Gazastrook volledig in handen van Hamas. Israël trok zich in 2005 volledig terug: geen soldaten, geen kolonisten. De verantwoordelijkheid voor het bestuur, de voedselvoorziening, de gezondheidszorg en de economie lag vanaf dat moment volledig bij Hamas – een islamistische terreurgroep die het Joodse volk openlijk wil vernietigen.Miljarden euro’s aan internationale hulp stroomden sindsdien Gaza binnen. Alleen al in 2023 gaf Nederland €51 miljoen aan humanitaire hulp en ontwikkelingssamenwerking in de Palestijnse gebieden. De Europese Unie stelde voor 2021–2024 €1,18 miljard beschikbaar, waarvan €279 miljoen specifiek voor humanitaire doeleinden.
Maar wat deed Hamas met die middelen?
-
Cement en staal voor tunnels, niet voor huizen
Hamas gebruikte >6.000 ton beton en >1.800 ton staal – bedoeld voor wederopbouw – voor aanvalstunnels (de 'Gaza Metro').
(Bron: Times of Israel, Reuters) -
Cementleveringen structureel misbruikt
Vrijwel alle cement voor burgerprojecten werd ingezet voor militaire infrastructuur.
(Bron: Investigative Project on Terrorism) -
Tot $50 miljoen aan hulp verduisterd
Een hulpverlener werd veroordeeld voor het doorsluizen van hulpgeld naar Hamas.
(Bron: BBC) -
Hulpgoederen onderschept en opgeslagen
Hamas onderschept voedsel en medicijnen en verdeelt deze ten gunste van strijders.
(Bron: Henry Jackson Society) -
Hulpverlening belemmerd door Hamas
VN-organisaties bevestigen dat hulpverdeling wordt gemanipuleerd en misbruikt.
(Bron: BBC)
Al in 2022 meldde de WHO dat 64,3% van de Gazanen matig tot ernstig voedselonzeker was. Meer dan 75% van de gezinnen had het aantal maaltijden per dag verlaagd. Niet door gebrek aan hulp – maar door verkeerde prioriteiten.
In plaats van voedselvoorziening, waterbeheer of gezondheidszorg, koos Hamas voor raketten, bunkers, strijderssalarissen en indoctrinatie. Iran, hun voornaamste sponsor, stuurde geld, wapens en training – maar geen voedsel, geen medicijnen, geen ontwikkelingshulp. Want het doel is geen leven, maar vernietiging.
De honger als wapen van propaganda
De honger in Gaza wordt bewust ingezet. Elke stervende peuter wordt een statement. Elke dode moeder een schot in de mediaoorlog. Israël krijgt de schuld – systematisch en wereldwijd.
En dat is precies hoe het is bedoeld: de wereld moet Israël veroordelen en Hamas vrijwaren. Want zo blijft het pad open voor Iran, dat via Gaza een militaire en ideologische brug bouwt naar het ultieme doel: de liquidatie van Israël en de vestiging van een groot islamitisch blok waarin het Joodse volk niet mag bestaan.
Gaza is daarin geen slachtoffer, maar bruggenhoofd. En de wereld kust – vaak onbewust – de hand van het regime dat het volk van Gaza gevangen houdt.
Wie de oorlog wil rekken
Veel mensen vragen: Waarom stopt dit nooit? Waarom wordt er geen staakt-het-vuren bereikt? Het eerlijke antwoord is schokkend, maar noodzakelijk: omdat Hamas en Iran geen vrede willen. Niet met Israël. Niet met de wereld. En ook niet met hun eigen volk.
Elke dag oorlog is voor hen een investering:
-
In media-aandacht. Lees hierover het artikel: Hamas Social Media Rules: describe terrorists as innocent civilians
-
In internationale verontwaardiging tegen Israël.
-
In het winnen van tijd om zich te herbewapenen.
-
In het opvoeden van een nieuwe generatie martelaren.
-
In het verder destabiliseren van het Midden-Oosten.
Iran gebruikt Gaza als vooruitgeschoven post in haar oorlog tegen Israël. Het levert wapens, ideologie en geld – maar geen voedsel, geen medicijnen, geen diplomatie. Het lijden van de Palestijnen is géén nadeel voor hen. Het is hun brandstof.
Hamas weet: zolang er doden vallen, blijft de druk op Israël toenemen. Zolang kinderen lijden, blijven de camera’s draaien. Zij rekken bewust het leed – niet ondanks de ellende, maar omdát die ellende hun strategie ondersteunt.
Staakt-het-vuren is voor Hamas geen morele keuze, maar een militair nadeel. En zolang Iran blijft zenden en Hamas blijft zaaien, blijft Gaza bloeden.
Hier raakte ik in de war omdat ik eigenlijk ik dacht dat Quatar de sturende motor achter alles was. Maar daar moet ik op terug komen. Uit alle informatie blijkt dat het Iran is.
Ik ontdekte dit:
✔️ Waarom Iran?
-
Iran financiert, traint en bewapent Hamas (en ook Hezbollah en de Houthi’s).
-
Iran gebruikt Hamas als proxy in zijn bredere strategie tegen Israël én tegen het Westen.
-
De theologie van het Iraanse regime draait om de komst van de Mahdi — hun islamitische 'messias'. Volgens hun interpretatie zal deze Mahdi pas verschijnen wanneer er wereldwijde chaos is, en Israël vernietigd is. Daarom zien extremistische leiders binnen het regime conflicten en instabiliteit als voorwaarden voor zijn komst. *
-
Iran heeft er belang bij dat er géén staakt-het-vuren komt, omdat chaos en verharding het conflict levend houden — wat hun eindtijdvisie voedt.
✔️ Wat is de rol van Qatar?
-
Qatar financiert Hamas al jaren — o.a. met contante geldtransfers via Israël (!).
-
Ze bieden politieke dekking en onderdak aan Hamas-leiders in luxe hotels (zoals in Doha).
-
Qatar speelt een dubbelrol: officieel bemiddelaar in gijzelingsonderhandelingen, maar in de praktijk ook sponsor.
-
Hun drijfveer is minder religieus-ideologisch dan die van Iran; Qatar wil vooral invloed in de regio.
Ik las ook hoe dat in zijn werk ging. Dat lees je onder dit plaatje.
Jarenlang stuurde Qatar miljoenen dollars naar Gaza — in koffers vol contant geld, via de Israëlische grenspost Erez. Israël liet het toe, in de hoop dat het zou zorgen voor rust en humanitaire verlichting. Het geld was zogenaamd bedoeld voor ambtenarensalarissen en hulpprojecten, maar verdween deels in de structuren van Hamas. De Israëlische krant Jerusalem Post meldde in 2018 dat er $15 miljoen in drie koffers werd overgedragen. In 2023 bevestigde Business Insider dat Israëlische veiligheidstroepen deze geldleveringen zelfs begeleidden.
😟 Wat bedoeld was om de vrede te bewaren, werd een investering in de latere oorlog.
Met 2 maten metenIsraël wordt internationaal vaak aangeklaagd wegens vermeende oorlogsmisdaden. Elke luchtaanval, elke fout wordt — terecht — onderzocht, soms veroordeeld, en breed uitgemeten in de pers. De Israëlische krijgsmacht is daarbij één van de weinige legers ter wereld die tijdens actieve oorlogshandelingen interne én externe juridische toetsing toepast. Fouten worden niet ontkend, maar onderzocht.
Daartegenover staat Hamas — die zich juist expres schuldig maakt aan (oorlogs)misdaden tegen de menselijkheid èn genocide.
Denk aan:
-
het gebruiken van burgers als menselijk schild;
-
het opzettelijk aanvallen van eigen burgers bij voetseluitdeling;
-
het inzetten van scholen, ziekenhuizen en moskeeën als wapendepots;
-
het gijzelen van Joden;
-
het zonder uniform mengen met burgers.
martelen van eigen volk
ondrukking van vrouwen
het indoctrineren van kinderen via schoolboeken, jeugdprogramma’s en religieuze retoriek — om haat tegen Israël als plicht te laten voelen.
het vervolgen en intimideren van christenen, (of moslims die christen werden), waardoor veel families zijn gevlucht en de overgebleven gemeenschap voortdurend in angst leeft.
Toch zie je bij grote media vaak: fouten van Israël zijn voorpagina’s, terwijl structurele misdaden van Hamas in bijzinnen worden weggemoffeld — of verzacht met termen als “militanten”, “strijders” of “verzet”.
Dezelfde media die bij Oekraïne/Rusland moeiteloos spreken van genocide en oorlogsmisdaden, vallen terug in neutraliteit zodra het om Israël gaat. Waarom? Omdat het geopolitiek gevoelig ligt. Omdat het veiliger voelt om Israël te bekritiseren dan om het antisemitische fundament van Hamas bloot te leggen.
Openlijke kritiek op Hamas is levensgevaarlijk. In 2019 werden burgers die protesteerden tegen corruptie en armoede gearresteerd tijdens de “Opstand van de hongerigen”. Diezelfde angst regeert nog steeds. Wie spreekt, verdwijnt.
Daarom hoor je zelden Palestijnen uit Gaza zeggen wat werkelijk gebeurt. Sommigen durven anoniem, in het buitenland of via pseudoniemen, hun verhaal te delen. Maar binnen Gaza wordt het verhaal gecontroleerd door Hamas. En dat verhaal draait alles om: Israël als dader, Hamas als soort van held, en de wereld die applaudisseert.
- Loay Alshareef
- Hundreds join Gaza's largest anti-Hamas protest since war began
- Gaza journalists speak out about Hamas intimidation, threats, assaults
Free Gaza – niet van Israël, maar van Hamas
Na de Tweede Wereldoorlog zeiden we in het Westen: “Wij hebben het niet geweten.” Dat mag geen excuus meer zijn. Want je kunt dingen weten – door studie, door feiten, door luisteren naar wie durven spreken. En als je deze blog hebt gelezen, weet je vast ook een beetje meer 😉
Wie vandaag nog achteloos “Free Palestine” roept, verheerlijkt een regime. Het zegt niets over liefde voor de bevolking van Gaza – het is het kussen van de hand van Iran. Het is zwijgen over vrouwenonderdrukking, genocide, gijzelaars, kinderindoctrinatie.
De echte roep van rechtvaardigheid is niet “Free Palestine”, maar:
Free Gaza from Hamas.
Waarom ik dit schrijf?
Ik deel al jaren de artikelen van ONE FOR ISRAEL hier op mijn blog. Niet omdat het populair is, maar omdat hun visie ook mijn visie is. Wat zij doen – Joodse én Arabische volgelingen van Jezus die samen het evangelie brengen, het volk van Israël oproepen tot hun Messias, en de wereld vertellen wie Hij werkelijk is – dát is waar ik ook voor wil staan.
Geen slogans. Geen partijpolitiek. Maar waarheid, verzoening en het evangelie.
Hun missie is mijn missie.
---
* Al Imam Al- Mahdī will conquer Jerusalem
Ook interessant:
